Toprağın şemsiyeleri, yağmurun çocukları Sonbahar ilk adımını atar atmaz, bulutların damarlarından akan yaşlar, yüzümü serinletmeye başlar. Islanmamak için hemen şemsiyemizi açarız. Toprak da öyle, ıslandığı zaman kendi şemsiyelerini üretir. Hem de bu şemsiyeler öyle böyle değil. Rengarenk, şapkalı, şapkasız, faydalı ve lezzetli. Ne hayvandır ne de ot. Tabiatta kendi dünyalarını kurmuş, ara sıra utangaçlık yaparak toprağın altında gizlenen, küçük fakat bazen de devleşen, kendi- kendilerini yöneten yegane canlı organizmalar, mantarlar… Mantarlara fazla değer vermesek bile onlar, vefalılık örneği göstererek bizi hiç yalnız bırakmıyorlar. Kimi zaman insanlarla oynamak için çocuklar gibi…
Read MoreToprağın şemsiyeleri, yağmurun çocukları
